اصلاح آلی دی اکسید تیتانیوم و تاثیر آن بر پلاستیک های مهندسی ABS

به دلیل نقص خود دی اکسید تیتانیوم و قطبیت قوی روی سطح، دی اکسید تیتانیوم بدون عملیات سطحی به راحتی آب را جذب می کند و در حین تولید، ذخیره سازی و حمل و نقل به راحتی جذب آب می شود و به دلیل تجمع آسان، کاربرد آن در پلیمرهای آلی را محدود می کند. بنابراین، اصلاح سطح موثر دی اکسید تیتانیوم برای بهبود قابلیت پخش آن در پلیمرهای آلی و سازگاری با سیستم کاربرد، کلید کاربرد گسترده دی اکسید تیتانیوم شده است. به منظور بهبود خیس کنندگی، پراکندگی و خواص رئولوژیکی دی اکسید تیتانیوم در محیط های پراکندگی مختلف، معمولاً لازم است اصلاحات آلی انجام شود.

اصلاح سطح آلی دی اکسید تیتانیوم با اصلاح کننده های آلی مختلف انجام شد و اثرات اصلاح کننده های آلی مختلف بر آب دوستی و آب گریزی سطح، جذب آزمایشگاهی و روغن پودر دی اکسید تیتانیوم و همچنین اثرات تیمارهای مختلف سطح آلی مورد بررسی قرار گرفت. بر شاخص مذاب، استحکام کششی، و غیره تاثیر خواص مواد مانند مقاومت کششی و مقاومت ضربه. نتایج نشان داد که:

(1) استفاده از پلی سیلوکسان A، پلی سیلوکسان B و اصلاح کننده آلی پلیول برای تصفیه دی اکسید تیتانیوم تأثیر قابل توجهی بر ارزش آزمایشگاهی پودر ندارد و شاخص جذب روغن محصول کاهش می یابد.

(2) دی اکسید تیتانیوم تیمار شده با پلی سیلوکسان دارای خواص آبگریز است که سازگاری آن را با رزین های پلاستیکی افزایش می دهد.

(3) دی اکسید تیتانیوم اصلاح شده توسط پلی ال ها آبدوست است و به راحتی آب را جذب می کند که بر عملکرد کاربرد پلاستیک ها تأثیر می گذارد.

(4) در سیستم رزین ABS، دی اکسید تیتانیوم تیمار شده با پلی سیلوکسان A اضافه می شود که کمترین تأثیر را بر خواص مکانیکی محصولات پلاستیکی دارد و خواص کششی و مقاومت ضربه ای ماده بهترین است.

(5) توصیه می شود که دی اکسید تیتانیوم مورد استفاده در زمینه پلاستیک های مهندسی با اصلاح کننده های پلی سیلوکسان اصلاح شود و اصلاح کننده های آلی حاوی گروه های مختلف باید با توجه به سیستم های کاربردی مختلف انتخاب شوند تا عملکرد کلی مواد بهبود یابد.