اصلاح کننده سطح پودری

اصلاح پوشش سطحی به این معنی است که اصلاح کننده سطح هیچ واکنش شیمیایی با سطح ذره ندارد و پوشش و ذره توسط نیروی واندروالس به هم متصل می شوند. این روش برای اصلاح سطح تقریباً همه انواع ذرات معدنی قابل استفاده است. در این روش عمدتاً از ترکیبات معدنی یا ترکیبات آلی برای پوشاندن سطح ذرات برای تضعیف تجمع ذرات استفاده می شود. علاوه بر این، پوشش دافعه فضایی ایجاد می کند که تجمع مجدد ذرات را بسیار دشوار می کند. اصلاح کننده های مورد استفاده برای اصلاح پوشش شامل سورفکتانت ها، پراکنده کننده ها، مواد معدنی و غیره است.

اصلاح شیمیایی سطح با واکنش شیمیایی یا جذب شیمیایی بین اصلاح کننده سطح و سطح ذرات تکمیل می شود. اصلاح مکانیکی شیمیایی به روشی اطلاق می شود که ساختار شبکه معدنی، شکل کریستالی و غیره را از طریق روش های مکانیکی مانند خرد کردن، آسیاب کردن و اصطکاک تغییر می دهد، انرژی داخلی سیستم را افزایش می دهد، دما را افزایش می دهد، باعث انحلال ذرات، حرارتی می شود. تجزیه، رادیکال‌ها یا یون‌های آزاد تولید می‌کند، فعالیت سطحی مواد معدنی را افزایش می‌دهد و واکنش یا چسبندگی متقابل مواد معدنی و سایر مواد را برای دستیابی به هدف اصلاح سطح ارتقا می‌دهد.

روش واکنش رسوبی عبارت است از افزودن یک رسوب دهنده به محلولی حاوی ذرات پودر یا افزودن ماده ای که می تواند باعث ایجاد یک رسوب دهنده در سیستم واکنش شود، به طوری که یون های اصلاح شده تحت یک واکنش رسوبی قرار می گیرند و در سطح رسوب می کنند. ذرات، در نتیجه ذرات را پوشش می دهد. روش بارش را می توان به طور عمده به روش بارش مستقیم، روش بارش یکنواخت، روش بارش غیر یکنواخت، روش بارش همزمان، روش هیدرولیز و غیره تقسیم کرد.

اصلاح کپسولی یک روش اصلاح سطحی است که سطح ذرات پودر را با ضخامت یکنواخت و مشخصی از فیلم می پوشاند. روش اصلاح با انرژی بالا روشی برای اصلاح با شروع واکنش پلیمریزاسیون توسط پلاسما یا پرتو درمانی است.

انواع مختلفی از اصلاح کننده های سطح وجود دارد و هنوز استاندارد طبقه بندی یکپارچه ای وجود ندارد. با توجه به خواص شیمیایی اصلاح کننده سطح، می توان آن را به اصلاح کننده های آلی و اصلاح کننده معدنی تقسیم کرد که به ترتیب برای اصلاح سطح آلی و اصلاح سطح غیر آلی پودرها استفاده می شود. اصلاح کننده های سطح شامل عوامل جفت کننده، سورفکتانت ها، الیگومرهای پلی اولفین، اصلاح کننده های معدنی و غیره می باشند.

اصلاح سطح پودرها تا حد زیادی از طریق اعمال اصلاح کننده های سطح روی سطح پودرها به دست می آید. بنابراین، فرمول اصلاح‌کننده‌های سطح (تنوع، دوز و کاربرد) تأثیر مهمی بر اثر اصلاح سطح پودر و عملکرد کاربرد محصولات اصلاح‌شده دارد. فرمول اصلاح کننده های سطح بسیار هدفمند است، یعنی دارای ویژگی های “یک کلید برای باز کردن یک قفل” است. فرمول اصلاح کننده های سطحی شامل انتخاب انواع، تعیین دوز و استفاده است.

انواع اصلاح کننده های سطح

ملاحظات اصلی برای انتخاب گونه های اصلاح کننده سطح، خواص مواد خام پودری، هدف یا زمینه کاربرد محصول و عواملی مانند فرآیند، قیمت و حفاظت از محیط زیست است.

دوز اصلاح کننده های سطح

از نظر تئوری، دوز مورد نیاز برای رسیدن به جذب تک لایه روی سطح ذرات، دوز بهینه است که مربوط به سطح ویژه مواد خام پودری و سطح مقطع مولکول های اصلاح کننده سطح است، اما این دوز زمانی که پوشش 100٪ به دست می آید، لزوماً دوز اصلاح کننده های سطح نیست. برای اصلاح پوشش غیرآلی سطح، نرخ های مختلف پوشش و ضخامت لایه پوشش ممکن است ویژگی های متفاوتی مانند رنگ، براقیت و غیره را نشان دهد. بنابراین، دوز بهینه واقعی باید از طریق آزمایش های اصلاح و آزمایش های عملکرد کاربرد تعیین شود. این به این دلیل است که دوز اصلاح کننده سطح نه تنها به یکنواختی پراکندگی و پوشش اصلاح کننده سطح در طول اصلاح سطح مربوط می شود، بلکه به الزامات خاص سیستم کاربردی برای خواص سطح و شاخص های فنی پودر خام مربوط می شود. مواد.

نحوه استفاده از اصلاح کننده سطح

یک روش خوب استفاده می تواند پراکندگی اصلاح کننده سطح و اثر اصلاح سطح پودر را بهبود بخشد. در مقابل، استفاده نادرست ممکن است دوز اصلاح کننده سطح را افزایش دهد و اثر اصلاحی به هدف مورد انتظار دست نخواهد یافت. استفاده از اصلاح کننده سطح شامل روش های آماده سازی، پراکندگی و افزودن و همچنین ترتیب افزودن در هنگام استفاده از بیش از دو اصلاح کننده سطح می باشد.