اصلاح کننده سطح انتخاب شده است، چگونه باید از آن استفاده کرد؟

استفاده از اصلاح‌کننده‌های سطح عمدتاً شامل موارد زیر است: دوز، آماده‌سازی، پراکندگی، روش افزودن و ترتیب دوز زمانی که از دو یا چند اصلاح‌کننده سطح استفاده می‌شود.

1. مقدار اصلاح کننده سطح

از نظر تئوری، دوز بهینه برای دستیابی به جذب لایه تک مولکولی روی سطح ذرات مورد نیاز است. این دوز مربوط به سطح ویژه ماده خام پودری و سطح مقطع مولکول های اصلاح کننده سطح است، اما این دوز لزوماً پوشش 100٪ نیست. مقدار بهینه واقعی اصلاح کننده سطح باید با آزمایش اصلاح و آزمایش عملکرد کاربردی تعیین شود، زیرا مقدار اصلاح کننده سطح نه تنها به یکنواختی پراکندگی و پوشش اصلاح کننده سطح در طول اصلاح سطح مربوط می شود، بلکه به الزامات خاص نیز مربوط می شود. سیستم کاربردی برای خواص سطح و شاخص های فنی مواد خام پودری.

هنگامی که اصلاح پوشش شیمیایی انجام می شود، یک رابطه متناظر مشخص بین مقدار اصلاح کننده سطح و نرخ پوشش وجود دارد. به طور کلی، در ابتدا با افزایش مقدار، میزان پوشش سطحی پودر به سرعت افزایش می یابد، اما پس از آن روند افزایشی کند شد و پس از یک دوز معین، مقدار پوشش سطحی دیگر افزایش پیدا نکرد. بنابراین، مقدار بیش از حد غیر ضروری است که هزینه تولید را از نظر اقتصادی افزایش می دهد.

2. روش تهیه اصلاح کننده سطح

اصلاح کننده های سطحی مختلف به روش های فرمولاسیون متفاوتی نیاز دارند، مانند:
برای برخی از عوامل جفت کننده سیلان، این سیلانول است که به عنوان یک پیوند با سطح پودر عمل می کند. بنابراین، برای دستیابی به یک اثر اصلاحی خوب (جذب شیمیایی)، بهتر است قبل از افزودن آن هیدرولیز شود.

برای سایر اصلاح کننده های سطح آلی که باید قبل از استفاده رقیق و حل شوند، مانند تیتانات، آلومینات، اسید استئاریک و غیره، باید از حلال های آلی مربوطه مانند اتانول مطلق، ایزوپروپانول، گلیسرول، تولوئن، اتر، استون و غیره استفاده شود. برای رقیق سازی و انحلال

3. نحوه افزودن اصلاح کننده های سطحی

بهترین راه برای افزودن اصلاح کننده سطح این است که اصلاح کننده سطح به طور یکنواخت و کامل با پودر تماس پیدا کند تا به پراکندگی بالایی از اصلاح کننده سطح و پوشش یکنواخت اصلاح کننده سطح روی سطح ذرات برسد.

بنابراین، بهتر است از روش اسپری مداوم یا قطره (افزودن) استفاده شود که با سرعت تغذیه پودر مرتبط است. البته فقط از اصلاح کننده سطح پودری پیوسته می توان برای افزودن مداوم اصلاح کننده های سطح استفاده کرد.

4. توالی دوز اصلاح کننده های سطح

به دلیل ناهمگن بودن سطح پودر، به ویژه خواص سطحی پرکننده ها یا رنگدانه های معدنی، گاهی اوقات اختلاط اصلاح کننده های سطح بهتر از استفاده از اصلاح کننده تک سطحی است. به عنوان مثال، استفاده ترکیبی از عامل جفت کننده تیتانات و اسید استئاریک برای اصلاح سطح کربنات کلسیم نه تنها می تواند اثر درمان سطح را بهبود بخشد، بلکه میزان عامل جفت کننده تیتانات و هزینه تولید را نیز کاهش می دهد.

با این حال، هنگامی که از دو یا چند اصلاح کننده سطح برای درمان پودر استفاده می شود، ترتیب دوز تأثیر خاصی بر اثر اصلاح نهایی سطح دارد.

هنگام تعیین ترتیب افزودن اصلاح‌کننده‌های سطح، ابتدا لازم است نقش‌های مربوط به دو اصلاح‌کننده سطح و نحوه تعامل آنها با سطح پودر (اعم از جذب فیزیکی یا جذب شیمیایی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. به طور کلی ابتدا اصلاح کننده سطحی که نقش اصلی را ایفا می کند و عمدتاً مبتنی بر جذب شیمیایی است، اضافه می شود و سپس اصلاح کننده سطحی که نقش ثانویه و عمدتاً مبتنی بر جذب فیزیکی دارد اضافه می شود، اما در نهایت با آزمایش های کاربردی مشخص می شود.