فناوری پوشش سطحی پودر فوق ریز

پودر فوق ریز (معمولاً به ذرات با اندازه ذرات میکرون یا نانومتر اطلاق می شود) دارای ویژگی های سطح ویژه بزرگ، انرژی سطح بالا و فعالیت سطح بالا است، بنابراین دارای خواص نوری، الکتریکی و مغناطیسی عالی است که تطبیق با بسیاری از آنها دشوار است. مواد فله ، خواص حرارتی و مکانیکی. با این حال، به دلیل اثر اندازه کوچک، اثر اندازه کوانتومی، اثر رابط و سطح، و اثر تونل زنی کوانتومی ماکروسکوپی پودر بسیار ریز، به راحتی در هوا و محیط مایع تجمع می یابد. اگر پراکنده نشود، پودر فوق ریز آگلومره شده نمی تواند خواص خاص خود را به طور کامل حفظ کند. موثرترین راه برای پخش کردن پودر بسیار ریز، اصلاح سطح آن است. در سال های اخیر فناوری اصلاح سطح پودری به یکی از فناوری های داغی تبدیل شده است که مردم به آن توجه می کنند. در میان آنها، اصلاح پوشش سطح یک نوع مهم از فناوری اصلاح سطح است. پوشش که به عنوان پوشش یا پوشش نیز شناخته می شود، روشی برای پوشش دادن سطح ذرات معدنی با مواد معدنی یا آلی برای دستیابی به اصلاح است.

در حال حاضر چندین روش طبقه بندی برای فناوری پوشش سطحی پودر فوق ریز با توجه به روش های مختلف وجود دارد. به عنوان مثال، با توجه به وضعیت سیستم واکنش، می توان آن را به: روش پوشش فاز جامد، روش پوشش فاز مایع و روش پوشش فاز گاز تقسیم کرد. با توجه به خواص مواد پوسته، می توان آن را به: روش پوشش فلز، روش پوشش معدنی و روش پوشش آلی تقسیم کرد. خواص پوشش را می توان به: روش پوشش فیزیکی و روش پوشش شیمیایی و غیره تقسیم کرد.

روش پوشش فاز جامد

1) روش مکانیکی

2) روش واکنش فاز جامد

روش واکنش حالت جامد به این صورت است که ماده پوشش داده شده را از طریق آسیاب کردن با نمک فلزی یا اکسید فلزی کاملاً مخلوط کرده و سپس تحت یک واکنش حالت جامد تحت کلسینه کردن در دمای بالا قرار می‌گیرد تا پودر پوشش‌داده شده میکرو/نانو بسیار ریز به دست آید.

3) روش انرژی بالا

روش پوشش ذرات بسیار ریز با ذرات پرانرژی مانند پرتوهای فرابنفش، تخلیه تاج و تشعشعات پلاسما در مجموع به عنوان روش های پرانرژی شناخته می شود. این یک فناوری نسبتاً جدید پوشش پودری است.

4) روش کپسوله سازی پلیمری

پوشاندن لایه ای از مواد آلی بر روی سطح پودر می تواند اثر سد ضد خوردگی آن را افزایش دهد، ترشوندگی و پایداری را در محیط های آلی بهبود بخشد و تنظیم سطحی در مواد کامپوزیتی را با لنگر انداختن مولکول ها یا بیومولکول های فعال و عملکرد بیولوژیکی افزایش دهد.
5) روش اصلاح میکروکپسول

اصلاح روش میکروکپسول به این صورت است که لایه‌ای از فیلم یکنواخت در مقیاس میکرون یا در مقیاس نانو را روی سطح ذرات ریز بپوشاند تا ویژگی‌های سطح ذرات را اصلاح کند.

روش پوشش مایع

فناوری پوشش فاز مایع دستیابی به پوشش سطحی در محیط مرطوب از طریق روش های شیمیایی است. در مقایسه با سایر روش‌ها، مزایای فرآیند ساده، هزینه کم و ایجاد ساختار هسته-پوسته آسان‌تر است. روش های معمول فاز مایع مورد استفاده شامل روش هیدروترمال، روش رسوب گذاری، روش سل-ژل، روش هسته زایی ناهمگن و آبکاری الکترولس می باشد.

1) روش هیدروترمال

2) روش سل-ژل

3) روش بارش

روش ته نشینی به این صورت است که محلول نمک فلزی مواد پوشش را به سوسپانسیون آبی پودر پوشش داده شده اضافه می کنیم و سپس یک رسوب دهنده به محلول اضافه می کنیم تا یون فلز رسوب کند و برای رسیدن به سطح روی سطح پودر رسوب کند. اثر پوششی

4) روش هسته زایی غیر یکنواخت

5) روش آبکاری الکترولس

روش آبکاری الکترولس به یک فناوری پوشش اطلاق می شود که در آن محلول آبکاری بدون جریان خارجی تحت یک واکنش کاهش اکسیداسیون خود کاتالیز شده قرار می گیرد و یون های فلزی در محلول آبکاری تحت یک واکنش کاهشی قرار می گیرند تا به ذرات فلزی تبدیل شوند که روی سطح پودر رسوب می کنند. .

6) روش میکروامولسیون

7) روش لخته سازی متفرقه

پوشش بخار

روش پوشش دهی فاز گاز به این صورت است که از اصلاح کننده در سیستم فوق اشباع استفاده می شود تا روی سطح ذرات جمع شود تا پوششی روی ذرات پودر ایجاد شود. این شامل رسوب بخار فیزیکی و رسوب بخار شیمیایی است. اولی برای رسیدن به پوشش ذرات به نیروی واندروالسی متکی است و نیروی اتصال بین هسته و پوسته قوی نیست. دومی از مواد گازی برای واکنش روی سطح نانوذرات برای تشکیل رسوبات جامد برای رسیدن به اثر پوشش استفاده می کند. به پیوندهای شیمیایی تکیه کنید.

با توسعه علم و فناوری، فناوری پوشش پودری بیشتر بهبود می‌یابد و انتظار می‌رود ذرات کامپوزیت بسیار ریز چند عملکردی، چند جزئی و پایدارتر آماده شود که چشم‌انداز کاربرد گسترده‌تری را برای ذرات کامپوزیت باز خواهد کرد.