Ultra ince tozun temel teknik sorunları – dispersiyon ve aglomerasyon
Ultra ince tozun topaklaşması, orijinal toz parçacıklarının hazırlama, ayırma, işleme ve depolama işlemleri sırasında birbirine bağlanması ve birden fazla parçacığın daha büyük parçacık kümeleri oluşturması olgusunu ifade eder. Şu anda ultra ince tozların topaklaşmasının üç ana nedeni olduğuna inanılmaktadır: ultra ince tozların topaklaşmasına neden olan moleküller arası kuvvetler; topaklaşmaya neden olan parçacıklar arasındaki elektrostatik kuvvetler; ve havada parçacık yapışması.
1. Moleküller arası kuvvetler ultra ince toz topaklaşmasına neden olur
Mineral malzeme belirli bir seviyenin altında çok ince olduğunda, parçacıklar arasındaki mesafe son derece kısa olur ve parçacıklar arasındaki van der Waals kuvveti, parçacıkların kendi yerçekiminden çok daha büyüktür. Bu nedenle, bu tür ultra ince parçacıklar birbirini çekme ve topaklanma eğilimindedir. Ultra ince parçacıkların yüzeyindeki hidrojen bağları, adsorbe edilmiş ıslak köprüler ve diğer kimyasal bağlar da parçacıklar arasında kolayca yapışma ve topaklaşmaya yol açabilir.
2. Parçacıklar arasındaki elektrostatik kuvvetler topaklaşmaya neden olur
Mineral malzemelerin ultra ince işlenmesi sırasında darbe, sürtünme ve parçacık boyutunun küçültülmesi nedeniyle yeni ultra ince parçacıkların yüzeyinde büyük miktarda pozitif veya negatif yük birikir. Bu parçacıkların yüzeyindeki çıkıntıların bir kısmı pozitif, bir kısmı ise negatif yüklüdür. Bu yüklü parçacıklar son derece kararsızdır. Kararlı olabilmek için birbirlerini çekerler ve keskin köşelerde birbirleriyle temas edip birleşerek parçacıkların topaklaşmasına neden olurlar. Bu işlemde ana kuvvet elektrostatik kuvvettir.
3. Parçacıkların havada yapışması
Havanın bağıl nemi %65’i aştığında, parçacıkların yüzeyinde ve parçacıklar arasında su buharı yoğunlaşmaya başlar ve parçacıklar arasında sıvı köprülerin oluşması nedeniyle aglomerasyon etkisi büyük ölçüde artar.
Ultra ince tozun dağılımı
Ultra ince tozların dispersiyonu esas olarak parçacıkların gaz fazındaki ortamdaki dispersiyon durumuna ve sıvı fazdaki dispersiyon durumuna odaklanır.
Sıvı fazda dağılım yöntemi: 1. Mekanik dağılım yöntemi. (Mekanik dispersiyon yöntemi, nanopartiküllerin ortamda tamamen dağılması için harici kesme kuvveti veya darbe kuvveti gibi mekanik enerji kullanan bir yöntemdir. Mekanik dispersiyon yöntemleri arasında öğütme, sıradan bilyalı değirmen, titreşimli bilyalı değirmen, kolloid değirmeni, havalı değirmen, mekanik karıştırma yer alır. , vb.) 2. Kimyasal dağılım yöntemi 3. Ultrasonik yöntem
Gaz fazında dispersiyon yöntemi: 1. Kuru ve dispersiyon 2. Mekanik dispersiyon (Mekanik dispersiyon, parçacıkların topaklanmasını kırmak için mekanik kuvvet kullanılmasını ifade eder. Bunun gerekli koşulu, mekanik kuvvetin parçacıklar arasındaki yapışma kuvvetinden daha büyük olmasıdır. Genellikle) mekanik kuvvet, yüksek hızlı dönen pervane diskinin veya jetin neden olduğu hava akışının güçlü türbülanslı hareketinden ve yüksek hızlı hava akışının etkisinden kaynaklanır.) 3. Elektrostatik dağılım
Ultra ince toz için birçok modifikasyon yöntemi vardır ve bunlar da önceki ana akım yöntemlerden oldukça farklıdır. Bununla birlikte, hangi yöntem kullanılırsa kullanılsın, ultra ince tozun modifikasyon prensibini daha fazla incelemek ve çeşitli modifikasyon gereksinimlerine uygun ve gerçek üretime uygulanabilecek yeni bir modifikasyon yöntemi bulmak gerekir.